O Παύλος Καραπιπέρης μόλις κυκλοφόρησε το νέο του προσωπικό CD με τίτλο Acoustic & Electric Growls, παρέα με μια εκλεκτή συντροφιά των blues :
Παναγιώτη Δάρα (SBT),Λευτέρη Μπέσιο (SBT),
Νίκος Κωνσταντίνου (SBT),Βασίλης Αθανασιάδης (No Man’s Land,Terrapin),Μανώλης Αγγελάκης (Illegal Operation,Appalachian Cobra Worshipers),Πάνος Μπατικούδης (Blues Trackers),Νικόλας Ψαρράς (HAngry Birds),Ηλίας Λίντζος (Bonfire Radicals)
Ο λόγος που κάνω αυτό το review είναι επειδή ακούω τον Παύλο Καραπιπέρη εδώ και πολλά χρόνια και πάντα αισθανόμουν ότι έγραφε και γράφει μουσική για πάρτη μου. Εδώ ίσως γίνομαι λίγο υπερβολικός αλλά σε μία εποχή που όλα βαφτίζονται blues, οφείλω να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, όχι φίλε μου αυτό που θα ακούσεις στο νέο άλμπουμ του Παύλου δεν είναι η μουσική που ακούς με το φίλο σου, (Sweet Relaxing Slow Blues collection), είναι πραγματικό blues, αλλά από έναν αθέατο κόσμο.Θα μπορούσε κάθε κομμάτι να είναι ένα ξεχωριστό soundtrack σε κάποια σκοτεινή ταινία, αλλά σίγουρα όχι, δεν ταιριάζει να το ακούσεις με την γκόμενά σου σε κάποιο πάρτι.
Το άλμπουμ αυτό απευθύνεται σε τύπους έχουν συνηθίσει για παράδειγμα να ακούνε blind Willie Johnson και στην αντίπερα όχθη τον Tom Waits. Πόσους τέτοιους ακροατές ρε π***** μου έχει η Ελλάδα? Τέλος πάντων, εύχομαι να ‘ναι καλοτάξιδο και εύχομαι να υπάρξουν πολλοί που θα το ακούσουν, εύχομαι επίσης να αρχίσουμε να ξεφεύγουμε από το εμπορικό και το ψεύτικο, να σταματήσουμε να καταναλώνουμε κονσέρβες και από πάνω να γκρινιάζουμε ότι πια δε βγαίνει καλή μουσική.
